Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo? Bork Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Duo Reges: constructio interrete. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Peccata paria.
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Summus dolor plures dies manere non potest? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Rationis enim perfectio est virtus; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.

Si longus, levis dictata sunt.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Quid ergo?: Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Bork: Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Sint ista Graecorum;: Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.

Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos.

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris
sunt dicta a Laelio.

Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici
possit?

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Quae est igitur causa istarum angustiarum? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Age sane, inquam.